1/19/2016 0 Reacties SneeuwpretHeerlijk, na de ijzel en een wat natte week, zaterdag echte sneeuw. Bleef het overdag nog niet lang liggen, 's nachts had zich toch echt een witte deken gevormd. Een dun dekentje weliswaar, maar genoeg om het landschap de winterse touch te geven. Dat in combinatie met een mooi zonnetje in de ochtend maakt alles extra mooi op de zondag voor blue monday. 's Ochtends gelijk lekker met de honden naar buiten en wandelen door de sneeuw. Vooral Jurre moest zijn neus de hele tijd in de sneeuw duwen en liep rond met een snor van sneeuw. In de boomgaard zag het er ook mooi uit met de tuintafel en de appels in de sneeuw. Wat opvalt is dat dit jaar de vogels niet in grote getale op de appels afkomen. Waarschijnlijk is er tot nu toe nog teveel ander spul om te eten. Ze zitten wel bij de pinda's en de vetbollen. Mooi is dat de meesjes meestal uit de vetbollen pikken, terwijl de vinkjes daaronder op de grond scharrelen om te kijken of ze nog wat losse zaadjes vinden. Die zie je veel minder echt aan de vetbollen hangen. De kramsvogel is er nog steeds in zijn eentje en heeft nog geen versterking uit het oosten gekregen. Blijkbaar is daar nog wat extra kou voor nodig. Voor ons was deze zondag een mooie gelegenheid om even een ritje te maken met de paarden op de Fryske Dyk. Met Hrafnhetta nog rustig aan na het herstel van haar hoefproblemen, Kylja had er enorm veel zin in en töltte vrolijk over het pad. Hoefafdrukken in de sneeuw, snuivende paardjes die die sneeuw ook wel erg leuk vonden, echt genieten. Hrannar vond het allemaal best en stond ondertussen lekker van de kuil te genieten. Een korte indruk van Kylja: https://www.youtube.com/watch?v=eR_EIUuWRjc&feature=youtu.be. Bowie vond wel dat ie dat gebeuren op dat pad moest begeleiden. De komende dagen blijft er nog vorst en mogelijk komt er nog wat sneeuw. Altijd goed om ook insecten en dergelijke weer wat terug te dringen.
0 Reacties
1/10/2016 0 Reacties Code roodAfgelopen week, drie dagen code rood; wat betekent dat als alles verijzeld is en de strooiwagen niet langskomt? Dat betekent 's ochtend kruipend naar de schuur om het - gelukkig tijdig ingekochte - strooizout te pakken te krijgen. Dat betekent ook drie dagen niet van huis kunnen, omdat de Fryske Dyk een glijbaan was en bleef. En het betekent ook in de serre door matglas kijken door de ijsregen die er tegenaan was gekomen en die pas verdween op donderdag toen het begon te regenen en we nog even van het winterse landschap in de verte konden genieten. Gelukkig werd het gemis aan uitzicht aan de achterzijde gecompenseerd door alles wat gebeurde in de zijtuin die wel zichtbaar was. Voor de vogels trotseer ik graag de kou om wat pindanetjes en vetbollen op te hangen en daar genoten ze van. Tegelijkertijd is het fascinerend om te zien wat zo'n laag ijzel - na een veel te warme periode - doet. Verschrompelde appeltjes die nog aan de boom zaten zien er uit als een soort glazen kerstbal en seringknoppen (die blijkbaar al aan het ontbotten waren) zijn verpakt in een omhulsel van ijs, terwijl de hortensiabloemen in hun teerheid een melancholiek beeld geven op de dunne sneeuwlaag. De blaadjes worden langzaam doorschijnend net als de ijsschilfers eronder. Qua vogels was er genoeg te zien, meesjes, vinkjes, de fazant, de gaaien en zelfs twee bonte spechten. In de diavoorstelling een kleine impressie van drie dagen code rood bij ons. 1/3/2016 0 Reacties TegenstellingVorst, eindelijk. Na al die weken van zacht weer vroor het vanochtend opeens. Iets onder nul was het, met een fikse oostenwind, die veel nattigheid meebracht en behoorlijk guur was. Het gevolg van de nattigheid was een echte ijsregen. Alles glad en de bomen en rietstengels ingepakt in ijs. Een bijzonder effect geeft dat. De in ijs ingepakte takken zaten vooral aan de noordoostkant van de boom. Grappig was dat ik dat merkte doordat die kant stijfjes meebewoog op de wind, terwijl de takken aan de zuidwestkant soepel mee wiegden. Het beeld van de ijstakken vormt wel een groot contrast met de vondst van Nieuwjaarsdag. Tijdens een wandeling langs het Blote Voetenpad vonden we in de luwte van een meidoornhaag, netjes op het zuiden gericht, een boterbloem in bloei......normaal gesproken is dat toch echt niet eerder in april. Op de ochtend van Nieuwjaarsdag zat er een hele groep puttertjes tussen het huis en de schuur, het geel en rood glom in de zon. En bij het begin van Blote Voetenpad aan de Kaleweg zag ik een blauwe flits horizontaal langs een oever gaan. Als je die ziet, weet je het, er is maar één vogel die dat beeld kan geven: een ijsvogel!! Door mij niet eerder hier gezien en op http://waarneming.nl/ kon ik ook niet direct een melding vinden. Nieuwe gast in het gebied? Nu zorgen dat de oevers van onze poel ook hoog en recht genoeg zijn, zodat deze prachtvogel zich ook hier kan nestelen. |
AuthorIn september 2012 ben ik (Lieke) gestart met de Natuurgidsencursus. Een van de opdrachten is het 'adoptieterrein'. Als terrein heb ik ons erf en de directe omgeving gekozen. Wekelijks volg ik wat er op het terrein tijdens de seizoenen verandert, welke dieren er zijn en hoe de beplanting zich ontwikkelt. Wat ik zoal tegenkom, lees je hier. De cursus heb ik - met succes - afgerond, de blog blijft. Archives
December 2017
Categories |