3/30/2013 0 Reacties 50 tinten beigeTsja, het blijft koud tot soms heel koud. De natuur die - gezien het jaargetijde - eigenlijk al had moeten spetteren, is in een soort onderkoelingstoestand terecht gekomen. Het hart klopt heel langzaam, nauwelijks beweging te zien, de sappen stromen stroperig door de vaten. Het kleurenspel van de lente waar ik echt naar uitkijk, laat lang op zich wachten. Ja, de sneeuwklokjes die doen het lang en goed, maar kleur voegen ze niet echt toe. Op een paar zonnige plekken doen crocussen hun best. Kijk je echter naar de niet gecultiveerde flora, dan zie je hoofdzakelijk variatie in het beigepalet. Van nog fletse maisstaken tot wat grijsgele rietpluimen en daartussen geelgroene weilanden. Zelfs de spiegels van de reeën vallen zo nauwelijks meer op. Maar dan piept de zon tussen de wolken te voorschijn met een enorme kracht en legt zo een prachtige blauwzilveren glans over heel dat geel-bruine gebeuren. Een glans die ook nog eens terugkomt in de wilgenkatjes, die toch maar besloten hebben om in hun fluwelen jasje naar buiten te treden. Er is hoop!
0 Reacties
3/17/2013 0 Reacties Het schiet niet opTsja, half maart en maar wachten op de lente. Na de korte oprisping van vorige week, is het deze week weer volop winters, vorst, sneeuw, mooie plaatjes, maar we hebben het wel gezien. Hoe leuk zou het zijn om het te hebben over speenkruid dat de grond uit brult, wilgenkatjes die hun fluwelen jasje tonen en sleedoorns die heel voorzichtig hun eerste witte waas krijgen. Niks van dat alles, maar wel weer bijzondere dierensporen in de sneeuw. Op de motorkap van de auto staat weer een afdruk, moet van bovenaf geland zijn, dus met een sliding. Het is niet een van de katten, want er zijn 5 nagels zichtbaar. Toen het eind januari flink vroor en sneeuwde, waren dat soort sporen ook te zien bij de oude maisplanten in
de moestuin. En dan kom je bij het opruimen van oud hout zo'n in de grond gestoken maiskolf tegen. Het lijkt bijna op een spechtensmidse, stevig neergeplant om dan op een makkelijke manier de maiskorrels er uit te peuteren. Wie maakt het zich hier zo gemakkelijk? We gaan er maar vanuit dat het de laatste stuiptrekkingen van deze winter zijn, de zaaddozen van de klaprozen zijn inmiddels vrijwel doorzichtig. Als ze dan in de wind wiegen, krijg je qua foto een bijzonder plaatje (klik op de foto's voor een groter formaat). klikken om te bewerken. 3/10/2013 0 Reacties Moord en doodslag deel 2
3/4/2013 0 Reacties Wat een ochtend!Wat is er mooier dan opstaan, de kamer in lopen en uit te kijken op een berijpte wereld waar het zonlicht door heen speelt. Alle bomen, takken, rietstengels en braamstengels hebben een witte laag die oplicht door de zon die al heel fel schijnt. Een prachtige combinatie van winters weer waar de lente doorheen sijpelt. Want ondertussen doen de vogels al heel erg hun best, komen er knoppen aan de bomen en piepen de bollen boven de grond uit. Het is onafwendbaar, dus laat die lente maar komen. |
AuthorIn september 2012 ben ik (Lieke) gestart met de Natuurgidsencursus. Een van de opdrachten is het 'adoptieterrein'. Als terrein heb ik ons erf en de directe omgeving gekozen. Wekelijks volg ik wat er op het terrein tijdens de seizoenen verandert, welke dieren er zijn en hoe de beplanting zich ontwikkelt. Wat ik zoal tegenkom, lees je hier. De cursus heb ik - met succes - afgerond, de blog blijft. Archives
December 2017
Categories |