5/31/2016 0 Reacties Het brult de grond uitWarmte en vocht, een ideale combinatie om de natuur een boost te geven zodat flora en fauna nu heel weelderig aanwezig zijn. Bloemen in de tuin ontvouwen zich in rap tempo en geven voedsel en schuilplekken aan allerlei soorten insecten. Naast de hommels hebben ook de juffers en zelfs de eerste libellen - waaronder voor het eerst een groene glazenwasser - ons erf weer gevonden. Ze zitten graag in de zijtuin waar van alles in bloei staat en waar ook nog een aantal oude bloemschermen van de Phlomis staat. Vooral daar zitten de juffers en libellen graag. De hommels voelen zich helemaal thuis in de bloemen van de Rhodondendron en steken prachtig af tegen het rozerood. Niet elk insect zit tussen de bloemen. Een paar dagen terug kwamen we op de deur, met bijna dezelfde kleur als het kralengordijn, een grote kever tegen. Wat vaalbruinig, echt een paar centimeter en een soort lamelachtige voelsprieten: een echte vette dikke meikever.
Ondertussen zijn allerlei soorten vogeltjes druk met het voeren van hun nageslacht. Het gepiep van de jonkies komt overal vandaan. De pimpelmeesjes zitten - als enige - in één van de vier nestkastjes tegen de schuur aan, de familie Gekraagde Roodstaart heeft de spreeuwenpot aan de andere kant van de schuur als onderdak gekozen. Bij toeval zag ik op een sterk ingezoomde foto door de opening van de pot twee vage vogelbekjes: honger, honger. In de zijtuin hoor ik 's avonds de spreeuwen de zang van de gekraagde roodstaart nadoen, beetje jaloers? De kwikstaarten hebben nestjes onder de zonnepanelen gemaakt en vliegen af en aan met eten voor hun kroost. Hoeveel nestjes het zijn weten we niet, maar druk zijn ze. En uit de pilaar voor het huis komt een enorm gepiep, daar zit een koolmezenfamilie in. Af en toe zit Igor, onze dikke rooie kat, er naast. Hij wacht tot deze FEBO open gaat. Vorige week in de zijtuin ook een onbekend vogeltje, zat mooi op de draad. Als ik in de boekjes kijk denk ik het meest aan een vliegenvanger, maar zeker ben ik niet.
0 Reacties
5/17/2016 0 Reacties Mei: sneeuw, zon en vogelsHet is een bijzondere meimaand wat betreft weer. Op de valreep van april was het koud, echt koud met sneeuw en dikke hagelplakkaten. Ook mei begon fris tot Hemelvaartsdag, toen het weer opeens omsloeg naar heerlijk zomers. Ook toen weer sneeuw, maar nu van de perenbloesem die van de boom af dwarrelde. Die mooie zomerse dagen hebben bijna tot Pinksteren geduurd. Door de warmte was de perenbloesem snel uitgebloeid, maar de rozige appelbloesem kwam er achter aan. Soms stond er flinke wind en dan sneeuwde het echt bloesem. Vlak voor Pinksteren koelde het opeens heel flink af, de regen viel mee, maar de wind en de lage temperatuur gaven een heel ander gevoel, de koudste Pinksteren sinds.... Voordeel van die lagere temperatuur is dat we langer kunnen genieten van alles wat bloeit. Het fluitenkruid is op dit moment prachtig en enorm groot. Het pad is nu omzoomd met dit kanten wit, aangevuld met de kruidig geurende bloemen van de meidoorn. In de boomgaard vormt het fluitenkruid een mooie onderlaag.
Een ander voordeel van het wat instabiele weer vormen de prachtig gekleurde luchten, blauwgrijs met witte accenten waar het zonlicht zo mooi door heen komt. Ondertussen zijn alle vogels druk in de weer met hun nageslacht, van zwaan tot zwaluw. De kwikstaartjes waren ook erg druk de afgelopen weken, altijd wat in het snaveltje en samen golfvluchten maken, vooral boven de paardenbak. Helaas lag er vorige week één kwikstaartje dood in de schuur. Bijna helemaal gaaf, alleen een aanpikplek op de rug, net onder de nek. Hoe dat kwikstaartje in die schuur terechtkwam weten we niet, het was ook bijzonder, omdat daar inmiddels al een ander vogelpaar onderdak had gevonden. Boven in één van kasten vonden we opeens een nestje. Met een trapje konden we vanaf een afstandje er net in kijken. We zagen eerst een lichtbruin vogeltje met een soort licht maskertje en konden het niet gelijk thuis brengen. Qua kleur dachten we aan merel, maar dat maskertje paste daar niet bij. Twee dagen later vloog van het nestje een roodborstje weg, toen werd het duidelijk. Af en toe gaan pa en ma roodborst samen weg en kunnen we even de jonkies kijken. Het is gelukt dat te filmen: https://www.youtube.com/watch?v=0zxhsEYdt0E. We tellen in ieder geval 4 jonkies. Ondertussen hebben de zwaluwen hun nest verder verfraaid en verstevigd met paardenhaar. Het vrouwtje zit er veel op, dus binnen korte tijd komen er vast weer jonge zwaluwtjes tevoorschijn. En de kwikstaarten (misschien andere) blijven druk bezig, het nageslacht komt er vast wel. |
AuthorIn september 2012 ben ik (Lieke) gestart met de Natuurgidsencursus. Een van de opdrachten is het 'adoptieterrein'. Als terrein heb ik ons erf en de directe omgeving gekozen. Wekelijks volg ik wat er op het terrein tijdens de seizoenen verandert, welke dieren er zijn en hoe de beplanting zich ontwikkelt. Wat ik zoal tegenkom, lees je hier. De cursus heb ik - met succes - afgerond, de blog blijft. Archives
December 2017
Categories |