7/29/2013 0 Reacties Bes-o-logie Nu de zomer vordert, beginnen de in het voorjaar bloeiende bomen ook vrucht te dragen. Het koude voorjaar heeft zijn invloed. De vroegbloeiers dragen weinig vruchten, net als bij de 'cultuur'bomen. Aan de pruimenboom geen pruim te zien dit jaar en bij de sleedoorn (eerste bloeier, voor dat de boom in blad komt) is het ook zoeken naar de sleeën (slee betekent pruim).
De tweede in rij - wat bloei betreft- is de meidoorn, die nu heeft redelijk wat bessen. Bij de bomen die op de zuidkant staan, beginnen de bessen voorzichtig een roodbruine kleur aan te nemen. Vraag blijft of het een één- of tweestijlige meidoorn is. Te herkennen aan het aantal zaden in de vrucht, de eenstijlige heeft er maar één, de tweestijlige heeft er 2of 3, morgen dus meidoornbessen opensnijden. Dan de lijsterbes, die doet echt zijn best in deze periode. De vruchten die op de zon staan beginnen al heel mooi oranje te kleuren en zijn al snel aantrekkelijk voor vogels. De lijsterbes draagt royaal dit jaar. Ook de Gelderse roos is volop bezig met de vruchtvorming, nu nog een groene waas er over, straks worden het felrode, wat glazige vruchten. Alleen geliefd bij de pestvogel, dus die blijven lekker lang hangen. De vlier is net uit zijn bloei en begint heel voorzichtig met vruchtvorming, nog wat schriele groene besjes. Nog niks te bekennen van het diepe paars dat de vlierbes uiteindelijk kleurt. Het mooie van al deze bessen is de voedselfunctie voor vooral vogels. Het is dan wel heel mooi als tijdens de bessenstudie net wat puttertjes in het zand zitten. Daar doe je het toch voor!
0 Reacties
7/26/2013 0 Reacties NatuurbeheerNatuur is natuurlijk mooi om naar te kijken, door te wandelen en van te genieten. Maar in deze zomerse periodes is natuur ook soms erg enthousiast. Ondanks de warmte is er toch veel dat erg hard groeit. Voor je er erg in hebt, wordt de wereld waarin je leeft opeens een stuk kleiner. Vanaf de bank geen uitzicht meer op reeën en haasjes, maar zicht op een groen scherm van biezen dat bovendien een sterk windwerende werking blijkt te hebben. De enigen die er profijt van lijken te hebben, zijn de voor mens en dier irritante en bloedzuigende dazen. Tijd dus om het natuurbeheer ter hand te nemen. Een professional beschikt dan over bosmaaiers en meer van dat soort snel werkend geschut. Voor mij echter niet hanteerbaar en wat blijkt, met de oude trouwe grastrimmer (zeg maar de ladyversie van de bosmaaier) kan je ook heel goed aan de slag tussen biezen en brandnetels. Vanwege de warmte de bescherming beperkt tot laarzen en dat levert voor het beenwerk toch wonderlijke effecten op. Het landschappelijk resultaat is echter groots en daar ging het om. Licht en lucht krijgen weer de ruimte, het uitzicht is terug.
7/10/2013 0 Reacties Een schrikwekkende ontdekkingToen ik vanavond mijn wandelschoenen uit de gang haalde en - gelukkig buiten - wil de aan trekken voelde ik in één schoen iets raars. Propje papier? Hand er in en toen bewoog HET. HET was koud en glad en na even schudden viel HET naar buiten: HET was een dikke pad. Duidelijk nog in niet in de schemeractieve fase, dacht gewoon even lekker weg te dutten in het neus van mijn wandelschoen. Het liefst wilde hij zo snel mogelijk vertrekken naar een prettiger omgeving, bij het op de foto zetten is ie verschillende keren naar beneden gedoken.
Het gaat om een zogeheten gewone of bruine pad en dat is dan een kikker uit de familie echte padden. Veel voorkomend, dus niet echt beschermd, hoewel ook deze pad bij de paddentrek geholpen wordt met oversteken. Herkenbaar aan de uniforme kleur (die wel kan variëren van bruin naar zwartig), de gemarmerde onderkant , de oranje bruine iris en de horizontale pupil. En wratten natuurlijk. Klopt allemaal! Wat mooi is om te zien (bij de buikfoto) zijn behalve de zwemvliesachtige poten ook de nageltjes bij de achterpoten. Na onderzoek mocht de pad weer zijn eigen weg vervolgen. We komen hem vast wel weer tegen in de gang, daar hebben wij in deze tijd van het jaar namelijk geregeld een paddentrek. 7/4/2013 0 Reacties Een vlucht regenwulpen?Afgelopen zondagochtend liepen we langs de Dyk en hoorden net naast ons perceel de typische roep van de wulp. Dat hoor je hier vaker, aanzwellend, maar nu ook met een wat agressieve ondertoon. In het weiland was de wulp in gevecht met een kraai. Dat speelde zich net boven de grond af, dus mogelijk een poging tot eierroof. De rest van de dag en ook de dagen erna speelde zich steeds hetzelfde tafereel af als ik met Bowie langsliep. De wulp begaf zich met veel lawaai richting het pad, voerde een soort schijnaanvallen uit in onze richting, streek weer even neer, hup weer de lucht in en cirkelen over het weiland. Met name door de schijnaanvallen had hij bijna iets roofvogelachtigs, zeker ook door de spanbreedte van de vleugels. Dat verwacht je niet gelijk van een steltloper. Toch blijkt het normaal gedrag te zijn tijdens de broedperiode wanneer de wulpen heel territoriaal zijn ingesteld. Alleen de broedperiode valt normaal in april. Onduidelijk wat deze wulp nu te verdedigen had. Nog steeds horen we hem, vooral tegen de avond: http://www.youtube.com/watch?v=EgQST9aTS0E
Het gaat hier duidelijk om een wulp en niet om een regenwulp. Die is een stuk kleiner en heeft in tegenstelling tot de wulp een donkere oogstreep en kruinstreep. Inmiddels beginnen er ook allerlei wilde bloemen te bloeien. De speerdistels schitteren op hun eigen manier en trekken natuurlijk bijtjes en hommels aan. Zo blijft het leven! |
AuthorIn september 2012 ben ik (Lieke) gestart met de Natuurgidsencursus. Een van de opdrachten is het 'adoptieterrein'. Als terrein heb ik ons erf en de directe omgeving gekozen. Wekelijks volg ik wat er op het terrein tijdens de seizoenen verandert, welke dieren er zijn en hoe de beplanting zich ontwikkelt. Wat ik zoal tegenkom, lees je hier. De cursus heb ik - met succes - afgerond, de blog blijft. Archives
December 2017
Categories |