9/8/2018 0 Reacties Een zomer vol insectenNu de lange warme zomer bijna op zijn eind loopt, is het tijd om eens terug te kijken op alle insecten die er waren, althans de leuke. Hoewel in het algemeen de berichten waren dat vooral de vlinderstand terug zou lopen door de warmte is dat hier mee gevallen.Hopelijk heeft de keuze voor steeds meer vlinder- en bijenbloemen daaraan bijgedragen. De distels, waaaronder Kogeldistels en Kaardebollen, hielpen in ieder geval goed mee. Vooral bijen voelen zich hierdoor aangetrokken, zoemen er naast, duiken er in en komen er met de pootjes vol stuifmeel weer uit. Er was ook genoeg te zien in de Verbena Bonariensis die zich blijvend lijkt te vestigen tussen de stenen van het terras, op andere plekken vind ik ze na de winter niet terug. Behalve de vele koolwitjes kwam hier ook zeer geregeld de Kolibrievlinder op bezoek. Niet eerder gezien en wat een wonderlijk wezen. Hele snelle vleugeltjes, feitelijk niet vast te leggen. En met hun tong - van afstand - nectar opzuigend uit de paarse bloemetjes, door de lengte van de tong en hun snelle vleugeltjes lijken ze altijd boven de bloemen te zweven. Helemaal fascinerend is het als ze de bloem loslaten, hun tong oprollen en vervolgens met dit slingertje op zoek gaan naar nieuwe nectarbronnen.
De Salies en de Veronica's hadden ook veel antrekkingskracht, libelles vinden het blijkbaar heerlijk om een hele tijd aan zo'n aar te hangen en hier wat nectar uit te halen. Wonderlijke creaties die libelles met hun bolle ogen, gazen vleugels en pootjes waarmee ze zo'n aar omarmen. De gele bloemen van een plant die ongetwijfeld iets heet als Helian nog wat (iets van zon en bloem zit er vast in) hebben echte aantrekkingskracht op allerlei soorten bijen en vlinders. Koolwitjes kunnen er in grote groepen boven fladderen waardoor het een vibreren geheel lijkt. Maar ook de Kleine vos, Hooibeestjes, Zandoogjes e Koevinkjes voelen zich uitstekend thuis in dat geel. Het is een plant die zich spontaan enorm uitzaait, maar goed hij past volledig in de bij- en vlindervriendelijke tuin. Her en der zijn in de tuin verschillende planten door de hitte en de droogte ernstig verschrompeld, de kleurenpracht die er in andere jaren rond deze tijd is, is nu ver te zoeken. Bloemenmengsels (met uitzondering van de bijenbom - wat is dat leuk) hebben zich niet goed laten zaaien en zijn slecht ontkiemd, veel planten waren verdroogd en komen al helemaal niet aan bloei toe. Inmiddels is het weer wat natter en komt er weer wat groen terug, kleur door bloemen is nog beperkt. Voor de rode heidelibelle is dat wel lekker. Die kan zich mooi onopvallend verstoppen op zo'n verdorde plant. En de herfst die vroeg leek te komen door de verdorring van de bladeren, komt ook echt. De eerste spinnen zijn alweer druk bezig om hun web te spinnen. Het was prachtig om te zien dat dat niet altijd draadje voor draadje gaat, maar dat zo'n spin ook een aantal draden tegelijk kan afscheiden. Zo kan die dan mooi de mugjes en vligen wegvangen, daarvan waren er afgelopen zomer ruim voldoende.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
AuthorIn september 2012 ben ik (Lieke) gestart met de Natuurgidsencursus. Een van de opdrachten is het 'adoptieterrein'. Als terrein heb ik ons erf en de directe omgeving gekozen. Wekelijks volg ik wat er op het terrein tijdens de seizoenen verandert, welke dieren er zijn en hoe de beplanting zich ontwikkelt. Wat ik zoal tegenkom, lees je hier. De cursus heb ik - met succes - afgerond, de blog blijft. Archives
December 2017
Categories |