8/19/2016 0 Reacties MaaitijdEen paar prachtige dagen deze week in een zomer die zich verder nogal kwakkelend voortbeweegt. Een mooi moment om het maai- en snoeiwerk weer op te pakken om zo zon en wind wat meer ruimte te geven. Dat is belangrijk nu door de vele neerslag het water in onze oude zeeklei niet goed wegzakt en de onderlaag in de weilanden wat zompig blijft. Door zon en wind de ruimte te geven kan in ieder geval de bovenlaag beter drogen. Ook de boeren in de buurt maken gebruik van deze warmte-uitbarsting. Overal is het geratel van maaiers te horen. Zelfs de landjes van Staatsbosbeheer zijn inmiddels gemaaid, dat geeft ons weer nieuwe perspectieven qua uitzicht. Gemaaid land trekt bovendien altijd weer andere beesten aan. De ooievaar heeft een paar dagen parmantig rondgelopen tot een enorme donkerbruine buizerd met ondersteuning van een witte buizerd het terrein terug heeft veroverd. Eten genoeg trouwens voor de ooievaar. In de weilanden springen steeds kikkertjes weg, soms klein en bruinig, soms meer groen en van flink formaat.
Ondertussen doet de tuin zijn best. Met planten die hun bloei al hebben gehad en nu druk bezig zijn met de vruchtvorming zoals de papaver en de wilde roos. Maar ook met planten die nu prachtig in bloei staan of op het punt staan om in volle bloei open te barsten. De warmte brengt de juffers en libellen ook weer tot leven. Vooral de libellen zoemen als dikke helikopters rond, ze gaan vaak te snel langs om te zien met welke soort we te maken hebben. De pantserjuffer is als altijd in grote getale aanwezig. Ze zitten overal, in de bloementuin, op paaltjes en op dode takjes langs de sloten. Vandaag in ieder geval twee soorten libellen in stilstand gezien; de rode heide libel die ieder jaar hier ook aanwezig is en een glazenmaker. Dat is niet bepaald een stilzitter, dus het lukte niet om vast te stellen of het nu een blauwe (gewoon) of een groene (bijzonder) is. De blauwe glazenmaker zien we eigenlijk elk jaar wel, terwijl de groene minder voorkomt maar dit voorjaar wel in de tuin zat.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
AuthorIn september 2012 ben ik (Lieke) gestart met de Natuurgidsencursus. Een van de opdrachten is het 'adoptieterrein'. Als terrein heb ik ons erf en de directe omgeving gekozen. Wekelijks volg ik wat er op het terrein tijdens de seizoenen verandert, welke dieren er zijn en hoe de beplanting zich ontwikkelt. Wat ik zoal tegenkom, lees je hier. De cursus heb ik - met succes - afgerond, de blog blijft. Archives
December 2017
Categories |