10/9/2018 0 Reacties October 09th, 2018De ene vrijdag is de andere niet...soms regen, wind en hagel en soms zon en blauwe lucht.
De afgelopen weken naast de check van de paarden elke keer de kans genoment om de dijk over te gaan om zo uit te kijken over het prachtige wad vlak bij de Lauwersmeersluizen. Geïnspireerd door De Stormruiter en WAD, verandert mijn kijk en is het perspectief steeds weer anders. De rijkdom voor vogels is eindeloos. Ruimte, voedsel in de vorm van wurmen, krabjes en visjes die langs zwemmen als ik op de groenige basaltkeien zit en uitkijk over het wad, de kustlijn van Schiermonnikoog aan de horizon. De zeekraal in de verte begint langzaam bruin te kleuren, de intensiteit van de kleur varieert afhankelijk van de hoeveelheid zonlicht. Zodra het water lager is, is het zo mooi om te kijken naar de meeuwen die druk bezig zijn om hun kostje bij elkaar te scharrelen. Kokkie de kokmeeuw met zijn roodoranje snavel en pootjes is er de hele middag druk mee, parmantig rondstappend, wat tango-achtige stapjes oefenend en op z'n tijd een wurmpje uit het slik trekkend. Af en toe komt er een concurrent in de buurt en moet er even gekrijst en gefladderd worden, de irritatie over het ongewenste gedrag van die indringer druipt er vanaf. Ondertussen zoekt de zilvermeeuw de andere kant op waar de steeds lagerstaande zon het slikkige wad en de watergeulen een grijszilveren glans geeft, ton sur ton in grijs, zilver en wat blauwgroen. Vanuit de lucht klinkt regelmatig het geluid van overtrekkende groepen vogels, ganzen, bergeenden, allemaal bivakkeren ze boven het wad. Een energiek geluid, dat aangevuld wordt met het soms klagelijke gekrijs van de meeuwen, het is allemaal zo typisch 'wads'. De middagen dat de zon sporadisch verschijnt, krijgen vooral kleur door de kleurschakeringen in de wolken en de regenboog die verschijnt. De vogels gaan nog meer dan anders op in de omgeving, het kost even tijd en turen om ze te onderscheiden op de slikkige zeebodem. Die lijkt te vibreren, een gevolg van de drukbewegende zandlopertjes en meeuwen. Net als anders is voedselzoeken de hoofdbezigheid, met natuurlijk ook op zo'n middag de kenmerkende ruzietjes. Droog en nat wisselen elkaar in snel tempo af, door de fikse wind voel je de kracht die zich op het wad kan ontwikkelen en die zo'n invloed heeft gehad op het leven 'achter de dijk', al eeuwen is er de strijd met het water, aangepakt in de collectieven van de waterschappen. Nu ligt er een forse dijk die het water tegen kan houden als het moet. Het water uit de zee, niet het water dat af en toe als een stortdouche uit de hemel valt, een sluier over het wad legt, het schoolklasje in de verte langs de dijk bijna wegvaagt en mij in een halve minuut doornat maakt. Ach, dat is 't wad.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
AuthorIn september 2012 ben ik (Lieke) gestart met de Natuurgidsencursus. Een van de opdrachten is het 'adoptieterrein'. Als terrein heb ik ons erf en de directe omgeving gekozen. Wekelijks volg ik wat er op het terrein tijdens de seizoenen verandert, welke dieren er zijn en hoe de beplanting zich ontwikkelt. Wat ik zoal tegenkom, lees je hier. De cursus heb ik - met succes - afgerond, de blog blijft. Archives
December 2017
Categories |