1/22/2014 0 Reacties De nieuwe wildernisAfgelopen week heb ik me kunnen verdiepen in allerlei kaartmateriaal dat online beschikbaar is. Een wereld gaat open. Van hoogtekaarten (http://ahn.geodan.nl/ahn/) tot historische kaarten (http://www.hisgis.nl/) alles is beschikbaar en in te zien. Deze kaarten geven heel veel inzicht over het landschap zoals het nu is, maar ook de ontwikkeling van het landschap door de jaren heen. Fascinerend zijn de natuurbeheerplankaarten van diverse provincies en voor ons in het bijzonder die van Groningen(http://geoservices.provinciegroningen.nl/Flamingo/Kaarten/natuurbeheerplan/). Op deze kaarten kan je zien op welke wijze de provincie natuurgebieden wil beheren, maar ook wat de ontwikkelingsambitie is. Nou ligt ons terrein in de Ecologische Hoofdstructuur, waarvoor inmiddels de provincie verantwoordelijk is. Mooi om te zien dat het de ambitie is dit gebied hier in de buurt verder uit te breiden en te versterken. Meer kruiden en faunarijk grasland, natte hooilanden en weidevogelkerngebied is de bedoeling op langere termijn tot 2021. Zeg maar meer nieuwe wildernis. Maar het wordt pas echt bijzonder als blijkt dat delen van ons eigen perceel ook onder die ambitie te blijken vallen: tot natuur om te vormen landbouwgrond. Zo hadden we er zelf nog niet naar gekeken en ook 'niemand had ons dat verteld'. En zo houden we dat ook maar, voorlopig grazen hier IJslanders, ook heel natuurlijk.
Afgelopen maandag bleek dat deze ambities zich toch al hebben verspreid. Een aantal reeën had besloten dat ze niet altijd in het weiland van de buren en langs de randen hoeven te blijven, maar best eens gezellig in onze weides zelf kunnen gaan grazen. Op die manier komt de natuur wel heel dicht bij huis. En dat op Blue Monday! Het werd helemaal mooi toen ze na een minuut of 20 besloten toch maar de bestaande wildernis op het land van SBB op te zoeken. Het is duidelijk, dat behalve planten ook dieren beïnvloed worden door het zachte weer en nu al het voorjaar in de bol hebben. Ze gingen los! http://youtu.be/xi5e9DbiAFE Dit weekend was ook Nationale tuinvogelteldag. Die hebben we maar overgeslagen. Dat geeft te veel vertekening: merels ca. 10 -15 stuks, meesjes in alle soorten en maten, vinken bij voorkeur in groepen van 30-40 stuks. De vinkjes bewegen zich echt rond in groepen. Dan weer met z'n allen op de grond eten tussen het gras zoeken, dan weer met zijn allen in de boomtoppen. Prachtig als daar dan tussen de wiebelende vinken ook heel rustig een mooie lijster zit.
0 Reacties
1/12/2014 0 Reacties SporenonderzoekAfgelopen weekend weer eens lekker op het erf rondgescharreld. Het was droog (wonder!) en een mooi moment om eens te kijken hoe bijvoorbeeld de boomwallen erbij staan en wat het effect van alle stormen is geweest. Bij de grote wilg waar de helft uitgeknapt is ontstaat nu een soort prachtige schuilplaats voor dieren. De schapen kruipen er vaak onder, te zien aan de wolplukjes die her en der aan takken blijven hangen. Daarnaast veel vogels. De fazanten vinden dit een echt fijne plek, maar er zitten ook veel andere vogels. En blijkbaar trekt dit plekje, misschien daardoor, ook nog andere beesten aan. Rondom de wilg vond ik diverse sporen van de aanwezigheid van andere dieren. Het is nooit eenvoudig om met zekerheid te zeggen welke dieren dat nu zijn. Maar goed, even met de klok mee kijken: als eerste een aangevreten maïskolf, ongetwijfeld meegenomen uit het maïsveld tegenover ons. Er zijn meerdere dieren, vooral muis- en ratachtigen, maar ook marters die dit soort voedsel meeslepen. Die laatste passen misschien wel in het beeld, omdat ik op dezelfde plek meerdere afgekloven kolven vond, zeg maar een onbedekte voorraad. De andere soorten nemen hun buit meestal mee hun hol in.
Als tweede vond ik onder de wilg een tak met vraatsporen. Aangekloven en diepe krassen. Goed mogelijk dat dit van de haas is, die vaak in de boomwal bivakkeert. De krassen komen dan van de dubbele snijtanden. Als derde vond ik een vers uitwerpsel. Gedraaid, bruingrijs en met een puntje. Kan een egel zijn, maar ook een marter. Hoewel die laatste meestal meer langwerpige uitwerpselen heeft. Ik had meer te weten kunnen komen door te kijken wat er in zat, plantaardige resten of bijvoorbeeld botjes. Helaas kon ik van de week dit uitwerpsel niet meer terugvinden, dus heeft het nader onderzoek niet kunnen plaatsvinden. Als laatste vond ik in de buurt van de andere sporen wat rozebruinig zachte massa. Na onderzoek (lekker peuren met een stokje) zag ik dat het ingewanden of iets dergelijks van een klein beest waren, zoiets als je ook wel eens vindt als in het voorjaar de jonge vogeltjes uit het nest vallen. Ik vermoed dat het afkomstig is geweest van een grote vogel, buizerd of kraai, die boven in de wilg zijn prooi heeft zitten oppeuzelen. Vooral ook, omdat ik niet veel verder flinke klodders vogelpoep vond en later nog wat zwart pluizig materiaal dat op de resten van een klein vogeltje duidde. Naast deze duidelijke sporen ook nog wat ligplekken en loopsporen, knaagsporen aan oude boomknoesten en dat soort zaken. Wat er allemaal, vooral in de nachtelijke uren - rondwandelt, weet je niet, maar dat een flinke gevarieerde boomwal bijdraagt aan de diversiteit van het dierenleven is maar weer eens bewezen. |
AuthorIn september 2012 ben ik (Lieke) gestart met de Natuurgidsencursus. Een van de opdrachten is het 'adoptieterrein'. Als terrein heb ik ons erf en de directe omgeving gekozen. Wekelijks volg ik wat er op het terrein tijdens de seizoenen verandert, welke dieren er zijn en hoe de beplanting zich ontwikkelt. Wat ik zoal tegenkom, lees je hier. De cursus heb ik - met succes - afgerond, de blog blijft. Archives
December 2017
Categories |