8/28/2017 0 Reacties OogstDat Augustus oogstmaand is nemen we dit jaar hier behoorlijk serieus. Hoewel, veel keuze hebben we niet. Ergens in het voorjaar wordt er gezaaid, gespeend en/of geplant, terwijl de fruitbomen al jaren staan. Wanneer er dan geoogst kan worden weten we nooit zeker, dat hangt van allerlei meestal minder goed beïnvloedbare factoren af. Het blijft in die zin wat gokken. Maar dat uitgerekend net voor onze week vakantie de boom met Reine Claudepruimen overvol is met heerlijk gele pruimen, was toch even schrikken. Dat betekende de middag voor vertrek nog snel een emmer of drie plukken, de meest rijpe gelijk verwerken in compôte en de rest in de koelkast om die bij terugkomst te gaan verwerken. De oogst is voldoende om allerlei verwerkingsvarianten uit te proberen. Naast de compôte (met wat appel er doorheen voor stevigheid en binden) hebben we er inmiddels verschillende soorten pruimentaart, 10 potten pruimenjam (gecombineerd met zelf geplukte bramen) en pruimenchutney van weten te maken.
Inmiddels levert de courgetteplant prachtige gele courgettes. Die zijn erg lekker en veel steviger dan de bekende groene courgettes. Tot nu toe verdwijnen ze vooral in gerechten als stoofpotjes, wokgerechten en soep. En af en toe iets weggeven is ook altijd leuk. De boontjes die ik weliswaar laat in de grond had gezet, zijn gelukkig goed aangeslagen, vooral door goed te begieten in de ontkiemperiode. De eerste sperciebonen beginnen inmiddels te groeien en met het warme weer kunnen we vast komende week gaan plukken. En dat is natuurlijk goed te combineren met de sla die ook zo goed als plukklaar is. Voor september en oktober zijn er nog tientallen pompoenen aan het rijpen, gewoon gezaaid uit pompoenen die er voor de sier lagen of die waarvan de pitten overbleven nadat ze in een soepje of een saus verwerkt waren. Gezien de hoeveelheid vruchten die aan de nu nog steeds uitdijende pompoenplanten zitten, wordt dat echt een flinke oogst. Met dat geluk, dat pompoenen een heel wat langere plukperiode kennen en niet bedreigd worden door allerlei insecten.
0 Reacties
Een kleine achterstand door (werk)vakantie en dergelijke, maar het bezoekje aan Boskoop half juli was zo inspirerend dat dat hier toch nog aan bod komt. Boskoop, toch wel het walhalla van de boom- en heesterkwekers. Niet meer helemaal in de omvang die er in het verleden was, maar voor een noorderling nog steeds van een bijzondere omvang. Onze start lag bij het Rosarium in Boskoop. Tegenover het station en grenzend aan het mooie gebouw Flora waarin grand café Roos (hoe kan het ook anders) is gevestigd met zicht op het Rosarium. Vanaf het terras kijk je iets verhoogd prachtig uit over de collectie rozen die hier staat. De collectie omvat 160!!! soorten in allerlei kleur- en groeivarianten. Voor een rozenliefhebber zoals ik ben een droomplek. Gelukkig staat bij elke soort een naambordje zodat de inspiratie ook mee naar huis is te nemen. Klein genoegen was wel dat klimrozen het hier op de Groningse klei best goed doen in vergelijking met de klimrozen op de Boskoopse veengronden (door 'de mens' nog verbeterd, aldus Wikipedia). De verscheidenheid in soorten is indrukwekkend, maar ook het park (een rijksmonument) is mooi aangelegd met een koepeltje, rozenbogen en voldoende plekjes om te zitten en te genieten van de variëteit.
Na dit rijksmonument was er een nieuwe historische uitdaging: Kwekerij Esveld. Wat een prachtige oude kwekerij is dit. En meer dan dat, er is een ontzettend leuk lunchcafé met terras geheel in stijl van de kwekerij. Tussen planten in potten met bloemen en kruiden die over de randen heen golven zit je heerlijk om een heel lekkere broodje met prosciutto en honing te eten, dat wordt geserveerd met een viooltje! Op bepaalde dagen is er bovendien de mogelijkheid om met een open boot te varen langs allerlei kwekerijen of percelen waar die voorheen gevestigd waren. De start is bij Esveld waar meteen zicht is op de Hortensia en Acercollectie waar deze kwekerij/plantentuin fameus voor is, daarna gaat het verder over de sloten langs bruggetjes, lavendelvelden (planten op pot) en allerhande soorten coniferen en heesters. Sommige percelen hebben inmiddels geen kwekerijfunctie meer en vormen gevarieerde groene paradijsjes. De Acercollectie van Esveld (in het Aceretum) omvat 1000 soorten in alle mogelijke variaties van groot tot klein, veel en weinig geveerd en alle kleurtinten tussen geelgroen en donker - bijna zwart - rood. Het is geweldig om een wandeling door dit Esdoornpark te maken. Daarnaast is er een collectie van 600 soorten Hortensia's in ook alle kleurstellingen, groottes, blad- en bloemvormen. Samen met de Acers en de mooie structuur van sloten en bruggetjes vormt dit een heel bijzonder estetisch en kleurrijk geheel. Uiteraard ging ik met wat planten naar huis, die zijn er namelijk ook in voldoende mate te koop, gesorteerd op standplek, alfabetisch, heerlijk overzichtelijk en met een heel ruime keuze. 8/4/2017 0 Reacties TuinfeestBij het inrichten van de tuin had ik mij voorgenomen een tuin te creeën die aantrekkelijk is voor bijen, hommels en vlinders. Met gepaste trots kan ik nu zeggen dat dat behoorlijk goed gelukt is. Op de windstille, zonnige dagen wemelt het van de vlinders, hommels en bijen. Hoewel ik geen expert ben in soortenkennis, zie ik wel dat er veel verschillende soorten zitten. Wollige bijen, slanke bijen en soms wespachtige bijen naast dikke en soms wat minder dikke hommels. De vlinders zijn wel te onderscheiden en dit jaar heb ik al zeker een stuk of 10 soorten gezien. Dit weekend is vlindertelweekend, dus dan moet ik maar eens aan de bak om alles goed te registreren.
Het is grappig hoe eenvoudig het eigenlijk is om een vlindertuin te creeëren. Vooral een kwestie van de goede planten kopen. En dan niet die slapstengelige (en soms zelfs gifbevattende) gevallen uit de grote tuincentra, maar van een goede kweker waar meestal ook meer informatie wordt gegeven. Daarnaast doen de zakjes vlinder- en bijenmengsel van de Dille en Kamille het dit jaar ook weer erg goed. TIjdens de droge periode in juni kwamen de zaden wat moeizaam op gang, maar met de nattere maand juli is dat ruimschoots verbeterd. De courgetteplanten laten mooi het belang van de bijtjes voor de bloemetjes zien. Geen bijtjes betekent geen courgettes. De heldergele kelken staan in de zon wijd open. Naast de mooie vruchten - dit jaar gele courgettes - ook een aantrekkelijk element in de tuin. Dat geldt ook voor de hortensia´s die we her en der hebben staan. De kleuren verschillen door de plek waar ze staan en variëren tussen roze rood tot paars. Vooral die laatste contrasteren mooi bij het grijsblauwe blad van de Macleaya. In de zijtuin heeft zich helemaal spontaan een vlinderparadijs ontwikkeld. Ooit was er het voornemen daar alles weg te halen en gewoon gras te laten groeien. Maar ja, dat is saai. Toen besloten om de sterkste soorten er laten staan en nu een klein paradijsje dat weinig onderhoud vraagt en waar de vlinders heel graag komen. Op dit moment bevolken vooral de landkaartjes (vlindersoort) de bloemen van het koningskruid en dan het liefts met een stuk of vier tegelijk. De vele vlinders dit jaar komen misschien ook door de enorme hoeveelheid brandnetels in een deel van de weides. Onvoorstelbaar hoe hard dat opeens is gegaan. Ze hebben hun rol als waardplant met verve vervuld, toch vandaag maar flink het mes er in gezet. Waar brandnetels staan, kan nou eenmaal geen gras groeien. Evenwicht zoeken binnen het systeem heet dat. De paarden willen graag dat gras, de brandnetels alleen als ze gemaaid zijn. Voor hen dus weer even ruim voldoende te eten. |
AuthorIn september 2012 ben ik (Lieke) gestart met de Natuurgidsencursus. Een van de opdrachten is het 'adoptieterrein'. Als terrein heb ik ons erf en de directe omgeving gekozen. Wekelijks volg ik wat er op het terrein tijdens de seizoenen verandert, welke dieren er zijn en hoe de beplanting zich ontwikkelt. Wat ik zoal tegenkom, lees je hier. De cursus heb ik - met succes - afgerond, de blog blijft. Archives
December 2017
Categories |