9/19/2018 0 Reacties NajaarslichtDe laatste weken komt er een einde aan de warmte, hoewel er nog wel oplevingen zijn zoals de 'oudewijven'zomer van de laatste dagen. En ze zijn niet alleen oud, maar ook wild die wijven, het waait er flink langs.
De ochtenden beginnen nu echt later. Dat heeft in ieder geval als voordeel dat bij de ochtendwandeling met de honden het licht zo prachtig kan vallen. De zon schijnt vaak onder de bladeren door, soms met mist zodat het contrast tussen bomen en achtergrond nog mooier wordt. Door de regen die de afgelopen tijd toch wat is gevallen is, zijn de grasranden weer heerlijk frisgroen, de ochtendzon benadrukt die kleur. Terwijl de honden tijdens de ochtendwandeling over het pad lopen en rennen, lichten ze op in het lage zonlicht. Zo krijgen ze een gouden glans in hun vacht. Vooral bij Bowie de Schotse Collie met zijn royale vacht is dat goed te zien. Ondanks zijn 11 jaar lijkt hij zo nog over het pad te zweven. Eventjes doet hij dat ook, de stramheid bewaart ie voor later. Op andere plaatsen valt tijdens de ochtendwandeling de zon diagonaal tussen de bomen door en maakt zuilen van licht die de contouren van de bomen benadrukken. Vaak zie ik het onderweg naar het werk, altijd spijtig dat snel te moeten passeren. Op de hoek bij de boerderen spelen de geitjes in dit ochtendlicht vrolijk op hun zandbult. Als wachters op een kasteel in de nevel kijken ze uit over 'hun land', netjes in het gelid, ieder op de positie die hij veroverd heeft. De mist geeft een blauwe waas net boven de grond en maakt daarmee de boomwallen in de verte tot mysterieuze elementen in het landschap. Ondertussen weven de spinnen 's nachts weer hun web, in de ochtend hangen er flarden tussen rietpluimen. Het web is bezet met mistdruppels, die door het zonlicht parels lijken en de de contouren van de draden benadrukken. In de avond zijn er op dit moment natuurlijk de meest prachtige zondsondergangen die de hemel oranje, rood, geel en paars kleuren, de ondergaande zon die weerkaatst tegen de schapenwolken in de lucht. Maar de schoonheid van de dalende zon kan ook zitten in het lage zonlicht dat door een 'geperforeerd' Elsenblad valt. Gaatjes ontstaan door droogte, een insect of wat dan ook, soms helemaal rond, soms met nog wat nerven, de late zon maakt er een klein kunstwerk van met alle lichtschakeringen die er te zien zijn.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
AuthorIn september 2012 ben ik (Lieke) gestart met de Natuurgidsencursus. Een van de opdrachten is het 'adoptieterrein'. Als terrein heb ik ons erf en de directe omgeving gekozen. Wekelijks volg ik wat er op het terrein tijdens de seizoenen verandert, welke dieren er zijn en hoe de beplanting zich ontwikkelt. Wat ik zoal tegenkom, lees je hier. De cursus heb ik - met succes - afgerond, de blog blijft. Archives
December 2017
Categories |