6/16/2013 0 Reacties Kleine vogels worden grootHet zwaluwnest onder de kapschuur is leeg. De zwaluwtjes zijn uitgevlogen. Een raar idee, een aantal weken lang heb ik intensief gevolgd wat er gebeurde en hoe de vogeltjes zich ontwikkelden. Vrijdag zaten er opeens twee op de balk onder het dak. De rest zat nog veilig in het balkonnetje. De durfals fladderden van de balk naar de elektriciteitsdraad, ook nog een veilig plekje. Vanochtend waren ze al veel stoerder en vlogen ze naar binnen en naar buiten om daarna weer te landden op de elektriciteitsdraad. De rest zat in het nest , maar al veel zelfbewuster dan twee dagen daarvoor en vloog ook af en toe naar. En vanavond was het stil, ze hebben definitief het nest verlaten. De afgelopen dagen wemelde het echt van de zwaluwen op het erf. Afhankelijk van het weer vlogen ze hoog of laag, duikvluchten, glijvluchten, uitproberen van thermiek, het was allemaal te zien.
Gistermiddag verscheen opeens de buizerd. Hoewel ik binnen was, merk je dan blijkbaar toch dat er iets aan de hand is. Het normale vogelgeluid zal wel veranderen door de paniek die je ook weer terugziet in de manier waarop gevlogen wordt. Met z'n allen vliegen ze linea directa naar het nest. Ook onze kipjes staan dan ook altijd in no time bij hun hok of gaan - als het kan - zelf naar binnen. In en bij het nest onder de kapschuur telde ik ook vanochtend nog 5 kopjes, dus die heeft de buizer niet te pakken gekregen. Het hoort bij de natuur, maar voor alle zwaluwtjes toch de boodschap: let op voor de buizerd!!!
0 Reacties
6/11/2013 0 Reacties OudrozeNa de lichte horror van de vorige blog, nu wat zoets. Zo'n natuurgidsencursus leert je kijken, intensief en vragend. Tot mijn verwondering zag ik bij dat kijken dat één van de meidoorns aan de oostkant van het terrein niet wit maar roze is. Bijzonder in de zin dat je een roze meidoorn niet vaak ziet, maar ook omdat ik nu al voor het derde jaar met zeer grote regelmaat naar die boomwal kijk en nog niet eerder had gezien dat de ene meidoorn wit is en de andere meidoorn roze. Het kleurverschil is subtiel, maar van dichtbij ook duidelijk. Daar waar de witte variant van dichtbij een noppenjurk lijkt, heeft de roze variant prachtige van kleur verlopende kroonbladeren.
De meidoorn is inmiddels al wel over het hoogtepunt van de bloei heen en ook de geur is een stuk minder, maar het stokje wordt enthousiast overgenomen door de gelderse roos. De witte randbloemen die nu goed zichtbaar zijn, zijn steriel, de fertiele bloemen moeten nog uitkomen. Nu hebben ze nog een roze tint, waarschijnlijk wordt dat helemaal wit. Veel geur geeft de gelderse roos trouwens niet. Wat ook opvalt is dat de voorjaarsglans begint af te nemen. Het gras is gemaaid, er is al hooi binnengehaald en bomen krijgen bezoek van gasten als de rups. Vooral de meidoorn is daar gevoelig voor. Die rups vormt natuurlijk ook weer een bron van voeding voor de vogels. Die zijn allemaal druk om hun kroost van voedsel te voorzien. Naast zwaluwen, kwikstaartjes, gekraagde roodstaarten, mezen en merels zat er gister ook een flinke lijster in de tuin. Uiteraard met wormen en andere beestjes in de bek. 6/7/2013 0 Reacties Moord en doodslag deel 3Vanmorgen trakteerde - waarschijnlijk - Igor ons op een triootje van dode dieren. Behalve een doodgewone huismuis met een jonkie - krijgen we regelmatig cadeau - nu voor het eerst een mol erbij. Toch duidelijk meer prooi dan de muizen. Het ziet er wat schokkend uit, maar biedt ook de mogelijkheid voor een wat uitgebreidere studie van zo'n molletje. Fluweelzacht vachtje, echte handjes en een heel spits snuitje, zeker in verhouding tot het mollige (zou dat daar vandaan komen??) lijf. Waar deze insectenvanger zijn gangenstelsel had weten we niet, overal zien we wel wat molshopen.
Naast dood ook jong leven, de zwaluwen groeien steeds harder. Van de week hoorde en zag ik ze bijna niet en begon me al zorgen te maken. Als er dan wat wordt geboren, dan moet het ook goed groot worden. Maar er zijn in ieder geval twee nestjes met jongen. Onder één van de nestjes vond ik lege eierdoppen en zelfs nog wat eigeel. Mooie witte, spitse eitjes met grijsbruine vlekjes. De jongen zelf beginnen steeds meer echte vogeltjes te worden, meer dan alleen snavel. In de nestje is het af en toe dus dringen geblazen (als je op de foto's klikt worden ze groter en zie je de jonge zwaluwen). 6/2/2013 0 Reacties HongerFascinerend hoe hard het gaat op dit moment in de natuur. Alle bomen - op een enkele populier na - zitten inmiddels echt in het blad. De meidoorn staat werkelijk in wolken bloesem en lijkt net een jurk met stippen. De meidoorns verspreiden een heerlijke geur, dat in combinatie met net gemaaid gras......hmmm. Moet je ervaren, nu kan het nog, met dit weer is de bloei waarschijnlijk best snel over. Dus zoek zo'n mooie boomwal en geniet.
Ook de eerste zwaluwen hebben resultaat van hun zorg voor nest en inhoud. De eerste eitjes zijn uitgekomen en over de rand van het 'balkon' zie je wat opengesperde bekjes. Opvallend dat er altijd één tussen zit met letterlijk de grootste bek, dringt zich naar voren, hangt voortdurend over de rand, snavel wijd open en dan met ziel en zaligheid piepen om eten. Dat ik daar vlakbij dat nest stond, vond moederzwaluw (duidelijk wat lichter dan vader, die op de rug echt zwart is) natuurlijk spannend. Aarzelend rondkijken, wegvliegen, weer terug, insectje in de snavel en dan toch maar besluiten om de jongen te gaan voeden. Het leek het eerst alsof er maar drie in het nestje zaten, maar dat zijn er zeker vijf, grijze pluizige balletjes met een gel-oranje snavel. Ben benieuwd hoe lang ze in het nest blijven zitten en wanneer ze de eerste vliegles krijgen. |
AuthorIn september 2012 ben ik (Lieke) gestart met de Natuurgidsencursus. Een van de opdrachten is het 'adoptieterrein'. Als terrein heb ik ons erf en de directe omgeving gekozen. Wekelijks volg ik wat er op het terrein tijdens de seizoenen verandert, welke dieren er zijn en hoe de beplanting zich ontwikkelt. Wat ik zoal tegenkom, lees je hier. De cursus heb ik - met succes - afgerond, de blog blijft. Archives
December 2017
Categories |