9/23/2016 0 Reacties SpinragselsĀOchtenden met goud in de mond, dagenlang temperaturen die we de hele zomer nog niet hadden, maar ook snel invallende avonden en veel dauw in de ochtend. Dat zijn toch wel de bijzondere kenmerken van de afgelopen weken. Het gevolg was dat er een bijzondere mengeling van herfst en zomer ontstond.
Vooral het zonlicht in de ochtend was vaak prachtig. De zon kwam natuurlijk niet meer heel vroeg op, maar juist op het moment dat we de ochtendwandeling met de honden maakten of de paarden en kippen voerden. Een mooie manier om zo de dag te beginne. Het licht soms rood, soms oranje en soms gewoon goud, elke keer weer een pracht. De felheid van het licht en ook de warmte voelden in deze tijd van het jaar bijzonder, de manier waarop het licht door de planten en bomen viel was echt uniek. Ondanks de hoge temperaturen waren er ook duidelijke signalen van de herfst in aantocht. De spinnen en hun spinnenwebben waren misschien wel het meest nadrukkelijk. Nu de temperaturen naar wat meer normale waarden gaan, zetten de spinnen hun werk stug door. Tussen het hek, op de tractor, in een boom overal zijn de spinnenwebben nu te zien. Soms alleen draden, soms met een spin erin die als een pijl langs de draden schiet op zoek naar het vliegje dat zich net heeft vast gevlogen in het web. Al een paar weken zit er een dikke kruisspin in het web tussen de kruidenbak en de huismuur. Af en toe wordt er een vlindertje of een suffe vlieg verorberd, de vleugels van het slachtoffer worden door het aanvreten steeds rafeliger. Het witte kruisje aan de bovenkant is prachtig te zien. En allerlei soorten bloeivormen worden omhuld met een fijn kanten draadwerkje, zoals de uitgebloeide clematisbloemen waarbij tussen de groene sprieten kleine ragfijne draadjes lopen. Of de pluimen van het siergras (pennisetum) die 's ochtends vroeg dauwdruppels vasthouden in de draadjes die rondom zijn gesponnen en dan ook nog eens het zachte licht van de opkomende zon vasthouden. Geen woorden voor, gewoon naar kijken, elke ochtend weer!
0 Reacties
9/3/2016 0 Reacties Uitstapje naar Melle's padVoor je het weet is de zomer al bijna ten einde zonder nog over uitstapjes te hebben geschreven. Gelukkig heeft het weer besloten de zomer nog even te laten duren en is er nog net tijd om aan het begin van de avond even op pad te gaan. Vorige week twee keer een deel van onder andere Melle's pad (onderdeel van de Doezumerstruun) en gelopen, op zoek naar libellen.
Een prachtig pad dat nu ook goed te doen is op de wandelschoenen omdat het niet heel erg nat is. Terecht staat bij de start (parkeerplaats Staatbosbeheer aan de Peebos) dat het een laarzenpad is. Zelfs nu in de zomer zijn er erg zompige stukken bij. Het pad loopt vanaf de Peebos door de Doezumermieden in de richting van de Doezumervaart. Het slingert als eerste prachtig door weer in ere herstelde veengebiedjes, met legakkers en broekbossen, trilveen en sloten. Af en toe een haas in het gras die zich veilig waant. In de verte wat reeën. Daarna loopt het pad met klaphekjes langs wat weilanden met koeien of schaapjes die heerlijk in de avondzon staan te herkauwen. Boven in de lucht hoorden we de klaaglijke jammerroep van een buizerd die voortdurend boven het gebied cirkelde en af en toe naar beneden dook. Na een kilometer of 3,5 vanaf het startpunt komt het pad bij een bosachtig gebied, het oude Peebos. Een wonderlijke mengeling van elsen met ondergroei van bramen, maar ook berkenboompjes die je eerder bij zandgrond aantreft. Dat klopt met de zandruggen die hier zitten. De avondzon scheen op een prachtige manier door deze bosschages. Hier is het op aardig wat plekken nat en zompig, soms zijn er open stukken waar het gemaaide pad slingerend door de wei loopt. We hebben het pad niet helemaal uitgelopen, dat is wat lang voor een avondwandeling en zijn gestopt bij een watertje waarlangs dikke libellen vlogen. In het voorjaar hebben we daar een groene glazenmaker gezien. De libelle wilde nu niet voor mijn camera gaan zitten, dus ik heb me met dit mooie licht maar geconcentreerd op de prachtige koeien die er ook stonden. Uiteindelijk hebben we kunnen vaststellen dat we dit keer de meer voorkomende blauwe glazenmaker (altijd kijken naar de tekening van de onderste segmenten) hebben gespot. Het gebied is niet alleen interessant vanwege de libellen, het is er prachtig om rond te lopen langs de verstilde watertjes met wat waterlelies en omzoomd door wilgenstruiken, over de slingerende paden door bosjes en weiland. Altijd is er een grote kans om wat wild zoals hazen en reeën, tegen te komen. De mooie late zomeravonden van de afgelopen weken waren perfect voor deze wandeling, maar op een mooie winterdag is het op een andere manier weer heel bijzonder. |
AuthorIn september 2012 ben ik (Lieke) gestart met de Natuurgidsencursus. Een van de opdrachten is het 'adoptieterrein'. Als terrein heb ik ons erf en de directe omgeving gekozen. Wekelijks volg ik wat er op het terrein tijdens de seizoenen verandert, welke dieren er zijn en hoe de beplanting zich ontwikkelt. Wat ik zoal tegenkom, lees je hier. De cursus heb ik - met succes - afgerond, de blog blijft. Archives
December 2017
Categories |