3/23/2014 0 Reacties VoorjaarSinds vrijdag is het zover, het is officieel voorjaar. En alle tekenen in de natuur wijzen daar ook op. Groen blad ontspruit vooral aan de meidoorn en witte wolken sleedoornbloemen bloeien naakt op de stammen. In vergelijking met vorig jaar is de timing totaal anders. Toen kon ik pas op 21 april de eerste foto van bloeiende sleedoorn maken. Terwijl ik vanavond in de schemering zag dat de perenboom ook al bijna in bloei staat, dat is echt heel vroeg. Normaal gesproken ga ik hier in het noorden uit van fruitbloesem in de tweede helft van april.
Behalve met bloei komt de natuur ook op gang door het ontwaken van de dieren. Dikke hommels zoemen al rond en afgelopen week bleek ook hier de paddentrek op gang te zijn gekomen. We kwamen een prachtig exemplaar tegen op de deurmat, hebben dat veilig gesteld voor de teckel (die lijkt alles te lusten) en aan de andere kant van het huis weer uit het raam gezet in de hoop dat hij (?) daar veilig zijn trektocht verder kan zetten. Ook landelijk is de paddentrek - vroeg dit jaar- al goed op gang. Toch betekent dat niet dat de padden avond aan avond trekken. Het beeld is nog wat wisselend, de ene avond druk, de andere avond heel rustig, blijkbaar onder invloed de temperatuur. Geweldig dat mensen ook hier weer verslagen van maken en dit in de gaten houden (kijk eens op http://www5.knnv.nl/knnv-afdeling-delfland/paddentrek-2014) zodat het helder is wanneer de padden hulp nodig is. De afgelopen drie dagen waren - na een heel mooie donderdag - wat minder. Wat regen is overigens niet slecht voor de grasgroei. De kalkkorrels zijn nu eindelijk opgelost, zodat de grond wat meer basisch wordt, als het goed is komt dit ten goede aan grasgroei en vooral variatie daarin. Maar de combinatie van zon die er door wil met wat donkerder stapelwolken en bomen die nog beperkt in het blad staan, geeft een prachtig kleurenschouwspel. De kleur die er is, wordt onder deze omstandigheden geïntensiveerd in helderheid en contrast waardoor bijna onnederlandse beelden ontstaan.
0 Reacties
3/16/2014 0 Reacties Hoog bezoekAfgelopen donderdag zag ik na het wandelen iets heel bijzonders. De laatste weken was me vooral vanuit de trein tussen Buitenpost en Leeuwarden al opgevallen dat her en der veel grote zilverreigers stonden. Op sommige dagen heb er langs de route wel 5 of 6 op een dag gezien. Hier in de buurt zit er vaak één ten noorden van de Peebos en vorig jaar heb ik er incidenteel wel eens één gezien in het gebied dat aan ons perceel grenst. Tot afgelopen donderdag, toen ik dat gebied inkeek, eerst zag ik er één, toen twee en uiteindelijk een groep van vijf grote zilverreigers. De eerste twee zaten nog redelijk dichtbij, maar trokken naar de andere op wat verdere afstand. Desondanks was het een prachtig gezicht. Zelf vind ik deze zilverreigers eigenlijk bijna koninklijke vogels, de spierwitte kleur, de lange hals die zich zo prachtig om kan buigen en de vleugels die een enorme spanwijdte hebben als ze uitgeslagen worden. Die diepe indruk laat de grote zilverreiger al eeuwen achter, in de oudheid en zelfs in christelijke symboliek als gunstig, goed en teken van onschuld.
De grote zilverreiger heet nog steeds zeldzaam te zijn, maar komt wel in toenemende mate voor in ons land, ze komen ook steeds noordelijker. Ze wonen bij voorkeur in rietmoerrassen, oeverzones en bossen langs rivieren. Dat zit wel goed hier. Hopelijk vinden ze echt plek om zich hier langdurig te vestigen en lukt het ook een broedplaats te vinden. Op dit moment gebeurt dat vooral nog in de Oostervaardersplassen en het Lauwersmeer. 3/11/2014 0 Reacties VroegHet zal niemand verbazen, maar ook hier in het Westerkwartier is de lente vroeg dit jaar. Vorig jaar heb ik zo'n beetje elk opkomend madeliefje persoonlijk toegesproken en pas begin april kwamen de eerste. Nu staan al een paar weken veel madeliefjes in het gras, terwijl ze eigenlijk in de wintermaanden niet echt weg zijn geweest. Afgelopen zondag vond ik op een beschutte plek in de slootkant het eerste speenkruid in bloei. Dat is echt vroeg. Maar ook het fluitenkruid staat al boven de grond. De foto van de rozet is nota bene van 22 februari. Een paar dagen later was ik op sentimental journey in Zuid Limburg (kijk voor een bijzondere overnachting eens op http://www.hotelschoolmaastricht.nl/teaching-hotel-maastricht) en daar stond naast de sleedoorn zelfs het fluitenkruid al in bloei!! Zelf associeer ik fluitenkruid inmiddels eigenlijk meer met de periode van Hemelvaart en dergelijke. Maar ja, het lenteweer van het afgelopen weekend was natuurlijk wel helemaal geweldig.
Naast planten in bloei zijn ook steeds meer vogels te horen. De kieviten beginnen alweer te jodelen. Een deel van het vogelkoor is trouwens fake. Veel van de spreeuwen die hier nogal eens bivakkeren zijn uitstekende soundmixers die de zang van bijna elke vogel na kunnen doen. Het lijkt af en toe een voliere. De lisdoddes komen nu mooi door hun rijping heen. De 'sigaren' barsten nu open en laten langzaam hun pluisjes los. Die pluisjes vormen, naast de woekerende wortelstokken, de vorm van voortplanting van deze plant. En voortplanten mag. De grote lisdodde waar het hier om gaat (de kleine bloeit met groengele aren) is een waterzuiveraar en biedt waterdieren zowel tussen de wortelstokken en als in de holle stengels een schuilplaats. Het zuiveren van water doet de plant door het creëren van een gebied rond de wortels waar zuurstof is en aerobe bacteriën zich kunnen vestigen en nitraten, nitrieten en fosfaten kunnen afbreken. De grote lisdodde krijgt dus de ruimte. |
AuthorIn september 2012 ben ik (Lieke) gestart met de Natuurgidsencursus. Een van de opdrachten is het 'adoptieterrein'. Als terrein heb ik ons erf en de directe omgeving gekozen. Wekelijks volg ik wat er op het terrein tijdens de seizoenen verandert, welke dieren er zijn en hoe de beplanting zich ontwikkelt. Wat ik zoal tegenkom, lees je hier. De cursus heb ik - met succes - afgerond, de blog blijft. Archives
December 2017
Categories |