4/1/2018 0 Reacties Afscheid van de winterDe tijd vliegt, maar qua weer kan het nog net, afscheid nemen van de winter. Ook al spring ik wat betreft de blogs van half februari naar 1 april, de winter heeft ons nog niet helemaal verlaten, nu met de paasdagen geen temperatuur met dubbele cijfers. De afgelopen weken waren er natuurlijk een paar bizar koude periodes. Eerst op de grens van februari en maart, flinke vorst maar vooral een ijskoude wind. Vanuit het (noord)oosten met enorme stormachtige vlagen. Normaal gesproken maken we ons niet snel druk over bomen die verzakken en aan de noordoostkant van het huis staan, gelukkig genoeg hadden we toch een scheefgezakte flinke jongen al weggehaald. En niet alleen de bomen hadden er van te leiden. De wind kwam uit dusdanig onverwachte hoek dat zelfs een deel van de verwarmingsbuizen in his bevroor en bij het invallen van de dooi een waterballet in de schuur ontstond. Een door de vorst gesprongen kraantje kan erg veel water naar buiten spuiten...Zelfs voor de dieren was het afzien. Met de wind hoefden de honden niet veel te wandelen, de katten zaten lekker binnen en de paarden - toch echte IJslanders - zochten af en toe de stal op. En voor de rest eten, eten, eten, de motor moest blijven draaien. Even spelen in een dun laagje sneeuw op de paddock hielp bij het warmblijven. Vooral tijdens de stormachtige periodes hielden veel vogels in de tuin zich schuil, toen het iets luwde kwamen ze weer te voor, soms met een verwaaid verenpakket. Het roodborstje en het heggenmusje waren veel aanwezig samen met de verschillende soorten mezen, vinken en natuurlijk de kramsvogels. Deze winter nog niet onder de fruitbomen gezien, uiteindelijk toch in gezelschap van de Russische beer aangekomen. Wat opviel, was dat ze na de eerste vorstperiode, toen het gelijk even heel zacht, werd niet vertrokken. Ik had het kunnen weten, er kwam nog een Russisch teddybeertje aan. Half maart nog een keer fikse kou en weer die harde, alles doordringende wind. OK, het leverde mooie plaatjes op met ijsnaaldjes op de uitgebloeide knoppen van de Echinacea, maar medio maart weer alle mutsen en sjaals te voorschijn halen was niet voorzien. De laatste week was het eindelijk weer rustiger weer, soms wat nat, maar weinig wind. Vorige week zaterdag bij het Lauwersmeer, waar toch meestal een stevig briesje staat, was het absurd windstil. Nauwelijks rimpeling op het water, in de haven geen getik van draden tegen de mast of et gewapper van de vlaggetjes. Alleen maar een intense stilte die benadrukt werd door de heiige lucht. zee ging over in lucht, lucht ging over in zee, één geheel. Het is nu genoeg geweest, de verwachtingen geven dubbele cijfers aan: vertrek winter, de lente kan komen!!
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
AuthorIn september 2012 ben ik (Lieke) gestart met de Natuurgidsencursus. Een van de opdrachten is het 'adoptieterrein'. Als terrein heb ik ons erf en de directe omgeving gekozen. Wekelijks volg ik wat er op het terrein tijdens de seizoenen verandert, welke dieren er zijn en hoe de beplanting zich ontwikkelt. Wat ik zoal tegenkom, lees je hier. De cursus heb ik - met succes - afgerond, de blog blijft. Archives
December 2017
Categories |