3/11/2014 0 Reacties VroegHet zal niemand verbazen, maar ook hier in het Westerkwartier is de lente vroeg dit jaar. Vorig jaar heb ik zo'n beetje elk opkomend madeliefje persoonlijk toegesproken en pas begin april kwamen de eerste. Nu staan al een paar weken veel madeliefjes in het gras, terwijl ze eigenlijk in de wintermaanden niet echt weg zijn geweest. Afgelopen zondag vond ik op een beschutte plek in de slootkant het eerste speenkruid in bloei. Dat is echt vroeg. Maar ook het fluitenkruid staat al boven de grond. De foto van de rozet is nota bene van 22 februari. Een paar dagen later was ik op sentimental journey in Zuid Limburg (kijk voor een bijzondere overnachting eens op http://www.hotelschoolmaastricht.nl/teaching-hotel-maastricht) en daar stond naast de sleedoorn zelfs het fluitenkruid al in bloei!! Zelf associeer ik fluitenkruid inmiddels eigenlijk meer met de periode van Hemelvaart en dergelijke. Maar ja, het lenteweer van het afgelopen weekend was natuurlijk wel helemaal geweldig.
Naast planten in bloei zijn ook steeds meer vogels te horen. De kieviten beginnen alweer te jodelen. Een deel van het vogelkoor is trouwens fake. Veel van de spreeuwen die hier nogal eens bivakkeren zijn uitstekende soundmixers die de zang van bijna elke vogel na kunnen doen. Het lijkt af en toe een voliere. De lisdoddes komen nu mooi door hun rijping heen. De 'sigaren' barsten nu open en laten langzaam hun pluisjes los. Die pluisjes vormen, naast de woekerende wortelstokken, de vorm van voortplanting van deze plant. En voortplanten mag. De grote lisdodde waar het hier om gaat (de kleine bloeit met groengele aren) is een waterzuiveraar en biedt waterdieren zowel tussen de wortelstokken en als in de holle stengels een schuilplaats. Het zuiveren van water doet de plant door het creëren van een gebied rond de wortels waar zuurstof is en aerobe bacteriën zich kunnen vestigen en nitraten, nitrieten en fosfaten kunnen afbreken. De grote lisdodde krijgt dus de ruimte.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
AuthorIn september 2012 ben ik (Lieke) gestart met de Natuurgidsencursus. Een van de opdrachten is het 'adoptieterrein'. Als terrein heb ik ons erf en de directe omgeving gekozen. Wekelijks volg ik wat er op het terrein tijdens de seizoenen verandert, welke dieren er zijn en hoe de beplanting zich ontwikkelt. Wat ik zoal tegenkom, lees je hier. De cursus heb ik - met succes - afgerond, de blog blijft. Archives
December 2017
Categories |