Morgen is het zover, blue monday ofwel de meest deprimerende dag van hele jaar. Dat is in lijn met wat ik hoor zeggen over januari saai, feestdagen voorbij en het duurt nog te voor het lente wordt. Veel mensen lijken zich teleurgesteld te voelen door januari, het brengt blijkbaar niet wat men verwacht. Ik heb daar weinig last van. Misschien omdat het ´mijn´ maand is, die aan het eind altijd verrassingen in petto heeft. Maar dat niet alleen. Natuurlijk kan januari grauw en grijs zijn, zoals vandaag hier in het noorden. De beloofde zonnige zondag bleef uit en dat lijkt een voorbode te zijn van een stormachtige week die we tegemoet gaan. Het waterniveau komt ´gelukkig´ weer op peil als de voorspellingen kloppen. Maar op Nieuwjaarsdag - voor de eerste storm in het nieuwe jaar -was het prachtig. Zon, af en toe een buitje, wat wolken. Heerlijk weer voor de nieuwjaarswandeling waarvoor we naar de Kale Duinen in het Drents-Friese Wold gingen. Vanaf het bezoekerscentrum in Appelscha wandel je zo via het dichte bos naar de zandverstuiving. De zon door de bomen, veel plassen, blubberpaadjes in het bos en vandaar zo het duinengebied in. Mooie hoogteverschillen, grijsbruine bomen, groene grasjes en prachtige witte schapen., die trots tegen de lucht staan die soms blauw, soms wittig en soms grijs kleurde. Dat gaf prachtige contrasten. Daar waar het zand meer ruimte krijgt en de berken zijn gekapt, krijgt nu het mos alle ruimte. Intens groen, bijna lichtgevend omdat het doorgroeit in de winter, maakt het mos minilandschapjes die in een Harry Potterfilm niet misstaan. En ook vorig weekend hadden we - na een natte en grauwe zaterdag - een prachtige zondag. Op zo´n dag in januari is de lichtval prachtig met het grote voordeel dat je niet absurd vroeg hoeft op te staan om te genieten van het gouden uur rond zonsopkomst. Juist niet te vroeg eruit - want dan is het nog donker - en dan lekker wandelen met de honden over de dijk, terwijl het zonlicht laag tussen de bomen en het riet door schijnt. Net als het jaar is zo´n ochtend nog fris en zelfs Bowie onze Schotse collie van bijna 11 jaar, dan enthousiast loopt te flaneren met zijn royale haar wapperend in de wind. En thuis staan de paarden te wachten, de zon door de manen, de bles die oplicht, ze kijke n je met hun liefste blik aan en vragen je ah toe, nog een lekker plukje hooi, toe nou.... Dus hierbij breek ik - ondanks alle blue mondays - een lans voor de pracht van januari. Als je het wilt, kan je het zien.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
AuthorIn september 2012 ben ik (Lieke) gestart met de Natuurgidsencursus. Een van de opdrachten is het 'adoptieterrein'. Als terrein heb ik ons erf en de directe omgeving gekozen. Wekelijks volg ik wat er op het terrein tijdens de seizoenen verandert, welke dieren er zijn en hoe de beplanting zich ontwikkelt. Wat ik zoal tegenkom, lees je hier. De cursus heb ik - met succes - afgerond, de blog blijft. Archives
December 2017
Categories |