1/10/2016 0 Reacties Code roodAfgelopen week, drie dagen code rood; wat betekent dat als alles verijzeld is en de strooiwagen niet langskomt? Dat betekent 's ochtend kruipend naar de schuur om het - gelukkig tijdig ingekochte - strooizout te pakken te krijgen. Dat betekent ook drie dagen niet van huis kunnen, omdat de Fryske Dyk een glijbaan was en bleef. En het betekent ook in de serre door matglas kijken door de ijsregen die er tegenaan was gekomen en die pas verdween op donderdag toen het begon te regenen en we nog even van het winterse landschap in de verte konden genieten. Gelukkig werd het gemis aan uitzicht aan de achterzijde gecompenseerd door alles wat gebeurde in de zijtuin die wel zichtbaar was. Voor de vogels trotseer ik graag de kou om wat pindanetjes en vetbollen op te hangen en daar genoten ze van. Tegelijkertijd is het fascinerend om te zien wat zo'n laag ijzel - na een veel te warme periode - doet. Verschrompelde appeltjes die nog aan de boom zaten zien er uit als een soort glazen kerstbal en seringknoppen (die blijkbaar al aan het ontbotten waren) zijn verpakt in een omhulsel van ijs, terwijl de hortensiabloemen in hun teerheid een melancholiek beeld geven op de dunne sneeuwlaag. De blaadjes worden langzaam doorschijnend net als de ijsschilfers eronder. Qua vogels was er genoeg te zien, meesjes, vinkjes, de fazant, de gaaien en zelfs twee bonte spechten. In de diavoorstelling een kleine impressie van drie dagen code rood bij ons.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
AuthorIn september 2012 ben ik (Lieke) gestart met de Natuurgidsencursus. Een van de opdrachten is het 'adoptieterrein'. Als terrein heb ik ons erf en de directe omgeving gekozen. Wekelijks volg ik wat er op het terrein tijdens de seizoenen verandert, welke dieren er zijn en hoe de beplanting zich ontwikkelt. Wat ik zoal tegenkom, lees je hier. De cursus heb ik - met succes - afgerond, de blog blijft. Archives
December 2017
Categories |