10/5/2016 0 Reacties De 9483Op vrijdag aan het eind van middag even lekker een rondje lopen, mooi begin van het weekend. Zeker met daarbij het geluk om dan niet ver van huis te hoeven gaan. De Fryske Dyk nodigt, zeker nu alles zo droog is, makkelijk uit voor een wandeling in de late zon. De zon accentueert de kleuren die er nu in het land zijn. Zo laat licht de zon de bomen en struiken vanaf de onderkant op, terwijl door de afkoeling al wat damp vanaf het gras komt. Het gras is ondanks de droogte nog altijd erg groen, de bomen hebben nog met veel blad dat wel langzaam geel en bruin begint te verkleuren> Echte kleur kom er van de vruchten van de meidoorn en de lijsterbes. De lijsterbessen kleuren steeds meer oranje en hangen in toeven in de al kalende boom, terwijl de meidoornbessen een diepe bordeauxrode gloed geven over de hele boom. In de boomwallen tussen de nog groene begroeiing vallen ze op. Langs de sloten begint het riet nu langzaam geel te kleuren waardoor het steeds meer afsteekt tegen het groene gras en het water dat in de avondzon blauwzwart kleurt.
Langs de Fryske Dyk stond die middag een groep koeien in een van de weilanden. Lekker luierend, liggend op de grond, of in groepjes bij elkaar, eindeloos herkauwend of met een zekere lenigheid krabbend aan een kriebeltje achter de oren. Op de een of andere manier is er altijd een koe tussen die vooraan staat, naar je kijkt en iets lijkt te willen zeggen. De fluwelen ogen kijken je soms met verbazing en soms met een soort van droevenis aan. Deze keer was het de 9483 die eerst vooraan bij het hek stond, de kop leunend tegen de paal, kijkend naar wat dat mens met dat zwarte ding kwam doen. Mooie zwarte stippen op de snuit en stevige hoorns op de knop. Even later hadden de koeien zich opnieuw gegroepeerd wat verder van het hek. En weer was het de 9483 die de kop draaide, en tijdje keek,peinzend en wel om uiteindelijk te besluiten de aandacht te verleggen naar het sappige groene gras.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
AuthorIn september 2012 ben ik (Lieke) gestart met de Natuurgidsencursus. Een van de opdrachten is het 'adoptieterrein'. Als terrein heb ik ons erf en de directe omgeving gekozen. Wekelijks volg ik wat er op het terrein tijdens de seizoenen verandert, welke dieren er zijn en hoe de beplanting zich ontwikkelt. Wat ik zoal tegenkom, lees je hier. De cursus heb ik - met succes - afgerond, de blog blijft. Archives
December 2017
Categories |