10/9/2017 0 Reacties HerfstIn een sneltreinvaart is de afgelopen weken de zomer in herfst veranderd. Weliswaar nog niet met de bijbehorende temperaturen, die zijn wat hoog en voor mij mag het best wat frisser. Dat komt ook omdat de temperaturen tussen 10 en 20 graden voor de paarden nu minder prettig zijn, de mugjes zijn er nog en jeuken wat, hun wintervacht is al aardig dik dus bij warmer weer wordt het zweten. Daarnaast is het wat lastiger met voeren, te warm voor kuil, hooi leidt soms tot gekuch. En daar waar de herfst zich natuurlijk nu in uit: eindeloze regenbuien, betekent dat ook dat de weilanden niet of nauwelijks meer bruikbaar zijn. Het gras is niet echt meer een optie. De afgelopen weken is de droogte van het voorjaar en de zomer meer dan gecompenseerd. Op onze zeer stevige kleigrond loopt het water niet echt weg en de sloten staan al aardig vol. In combinatie met de twee stormen heeft al weer een eerste sanering van de boomwallen plaatsgevonden. Vooral de essen verliezen nu snel takken, de essentaksterfziekte laat zijn sporen na. Ook uit de wilgen valt het een en ander, dat is dan weer fijn voor de paarden die dol zijn op het knabbelen aan wilgentakken en wilgenblaadjes.
De herfst laat zich gelukkig niet alleen van zijn sombere, roerige en zompige kant zien. In de borders zijn er nu juist uitgesproken kleuren. Vooral als de zon de kan krijgt er op te schijnen. Het zachte geel en roze van de Echineas is al oud geel en oud roze geworden, de hartjes bruin en langzaam verdorrend. Maar dat in combinatie met asters in allerlei tinten die variëren van licht lila tot knalroze en dieprood, geeft een prachtig kleurenspel. De pluimpjes van de siergrassen accentueren de kleuren en vooral op dagen waarop de mist wat blijft hangen vormen ze zelf kunstwerkjes met honderden pareltjes die aan ragfijne spinnewebdraadjes hangen. In een kerstboom zou zo´n ingesponnen pluimpje niet misstaan. De pompoenen hebben gedaan wat we wilden. Simpel zaden uit de restanten van vorig jaar in de grond en nu tientallen fel oranje pompoenen die we her en der op het erf laten afrijpen. De patissons -lichtgroene platte pompoensoort - blijken inderdaad goed eetbaar. Heerlijk in soep of uitgehold en gevuld met een lekker mengsel en gegaard in de oven. In de boomgaard kleuren nu de appels geelrood, de peertjes vallen al van de boom en de eerste portie mooie roodgekookte peren hebben we al gehad. Het aantal appels lijkt minder dit jaar, de peertjes vertonen nogal een rare krommingen en een soort van dwerggroei. Waarschijnlijk heeft de vorst in de bloesemtijd er toch ingehakt.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
AuthorIn september 2012 ben ik (Lieke) gestart met de Natuurgidsencursus. Een van de opdrachten is het 'adoptieterrein'. Als terrein heb ik ons erf en de directe omgeving gekozen. Wekelijks volg ik wat er op het terrein tijdens de seizoenen verandert, welke dieren er zijn en hoe de beplanting zich ontwikkelt. Wat ik zoal tegenkom, lees je hier. De cursus heb ik - met succes - afgerond, de blog blijft. Archives
December 2017
Categories |