12/22/2013 0 Reacties Korte dagen, lange nachtenOfficieel is het winter. Als ik naar buiten kijk, weinig winter. Herfst met wind, veel regen en temperaturen die nog weinig winterse waarden laten zien. Zolang als de winter in het voorjaar bleef doorgaan, zolang laat ie nou op zich wachten. Gelukkig is er tussen al die druilerigheid af en toe een mooie dag en dus een mooi moment om weer eens een rondje Jilt Dijksreed met Bowie te lopen. Droog, blauwe lucht en vooral laat in de middag (nou ja, laat??) een prachtige lichtval. Doordat de zon zo laag staat, zijn de kleuren heel speciaal met veel bleekblauw, roze en gouden randjes. Tegelijkertijd is de schaduwwerking heel bijzonder.
De dieren hebben het door het zachte weer nog niet moeilijk. Vogels laten zich veel zien, als bijvoer krijgen ze hier de appels die uit de appelboom zijn gevallen. Wij vinden te zuur, maar voor de vogels is dat geen enkel probleem. Ik ben wel bang, dat als het zachte weer nog langer voortzet er bij een kouinval straks weinig meer beschikbaar is. Maar voorlopig genieten ze er van, vooral veel merels en vinkjes. Die laatsten verplaatsen zich steeds in groepen en zwermen van boom naar boom. Overal nog wel wat elzenpropjes te eten. De reeën wandelen veel rond. Op de Dyk kom ik bijna altijd wel wat sporen tegen. Eigenlijk moet ik prenten zeggen, ofwel pootafdrukken. Sporen zijn zoveel meer dan alleen de prenten, denk maar aan vraatsporen, schuursporen, ligsporen en wissels. Aan al die dingen kan je merken of er wel of geen reeën in de buurt zijn. De pootafdrukken die ik vond, staan mooi ver uit elkaar, waarschijnlijk is de ree rustig aan het wandelen geweest. Maar zeker weten doe je het niet, want er zwerven meerdere reeën rond. Aan het eind van de wandeling stonden er op eens 6 lekker in een weiland te knabbelen. Er is er altijd één die alert opkijkt als ie het klikje van het fototoestel hoort. Na een tijdje weten ze dat dat geen gevaar betekent en grazen dan rustig door.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
AuthorIn september 2012 ben ik (Lieke) gestart met de Natuurgidsencursus. Een van de opdrachten is het 'adoptieterrein'. Als terrein heb ik ons erf en de directe omgeving gekozen. Wekelijks volg ik wat er op het terrein tijdens de seizoenen verandert, welke dieren er zijn en hoe de beplanting zich ontwikkelt. Wat ik zoal tegenkom, lees je hier. De cursus heb ik - met succes - afgerond, de blog blijft. Archives
December 2017
Categories |