6/5/2018 0 Reacties Kostbaar leven,Na 11 maanden wachten -waarbij de spanning de laatste weken steeds meer steeg - was ze er donderdagmiddag opeens: Flóra frá Lukkustöðum, dochter van Oliná frá Nyjabæ en Amor frá Hinrikstöðum. Zoals gebruikelijk (vierde keer) gebeurde het weer op een moment dat we er niet bij waren. De overtuiging dat Oliná haar eigen moment kiest is weer gesterkt. Maar oh, wat is ze mooi, daar op die bloedhete meidag in de wei, diepbruin en gelijk al zo attent en vief. EInd van de middag werd de warmte verdreven door een mega onweersbui die ze in alle rust en met de bescherming van haar moeder goed heeft doorstaan. Ontroerend om te zien hoeveel zorg Oliná heeft en hoe ze op een heel subtiele manier haar veulen leidt, met een hinnik, een duwtje met de neus en als het moet even tussen Florá en het vreemde gaan staan.
En Flora is knap, elegant en ondernemend. Of het nu gaat om de kennismaking met teckel Jurre, die enorm blij is om weer een nieuwe vriendin hier op het erf te hebben of om het ontdekken van wat er in de voeremmer zit, alles is even leuk en spannend. Het afgelopen weekend hebben we hard aan het weideonderhoud gewerkt. Door drukte wat blijven liggen en nu noodzakelijk zodat er goede stroom op de draden kan, ook die grens hoort zo´n jong veulen te leren kennen. Netjes alle zuring en boterbloemen gemaaid zodat ze de draden niet meer raken en in de hoop dat er meer gras gaat groeien. Een bewuste keuze om te maaien en niet te spuiten. Hier geen oranje weilanden of weilanden met oranje plukken erin. Natuurlijk is het onkruid en is het soms een gevecht tegen het woekerende spul. Maar nu de desastreuze effecten van de onkruidverdelegers steeds duidelijker merkbaar worden, is de keuze om dan toch de arbeidsintensieve mechanische aanpak te volgen niet moeilijk. Dit geïnspireerd door het bezoek aan de Kruidhof in Buitenpost (www.dekruidhof.nl/) afgelopen woensdag. Dé botanische tuin van Fryslân waar nu alles in het teken van de bloemetjes en de bijtjes staat, enorm leerzaam. Een mooie inspiratiebron ook bij de naamgeving van ons kleine wonder. Florá betekent godin van de bloemen, twee van mijn passies verenigt in een naam. En wat is er mooier als op een zomeravond, terwijl je overal leest over het gevaar dat koolmeesjes lopen, de clematis opeens vol zitten met jonge koolmezen die daar een rustpunt hebben bij hun eerste vliegoefeningen. Een mooie wilde tuin als paradijs voor bijen en andere insecten, slecht één buxus, zonder mot en uiteraard zonder buxusmotbestrijders. Laat de flora en de fauna maar welig tieren hier!
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
AuthorIn september 2012 ben ik (Lieke) gestart met de Natuurgidsencursus. Een van de opdrachten is het 'adoptieterrein'. Als terrein heb ik ons erf en de directe omgeving gekozen. Wekelijks volg ik wat er op het terrein tijdens de seizoenen verandert, welke dieren er zijn en hoe de beplanting zich ontwikkelt. Wat ik zoal tegenkom, lees je hier. De cursus heb ik - met succes - afgerond, de blog blijft. Archives
December 2017
Categories |