5/23/2014 0 Reacties Mei maakt blijHoewel elk seizoen en elke maand een eigen charme heeft, heeft de meimaand echt iets bijzonders. De start begint met meer of minder pril maar nog altijd uitlopend groen met frisse tint. Ondertussen beginnen bloemen te bloeien zodat weilanden geel zijn van de paardenbloemen en boterbloemen, bermen wolken wit door het fluitenkruid en terwijl bloeiaren van rassen en zuring nuance geven aan het groen in de weilanden. Vindt zo'n mooie graspol dan een zichzelf uitzaaiend vergeet-me-nietje, dan krijg je letterlijk 'een plaatje'.
Maar mei kenmerkt zich natuurlijk vooral door de vogels. De eerste lentegasten zijn al eerder aangekomen en hebben hun vaste plekjes weer ingenomen zoals de zwaluwen onder de kapschuur en de spreeuwen ergens onder de dakpannen. De zwaluwen zijn overigens wel wat 'uitgebreid'. Naast de boerenzwaluw met zijn gevorkte staart dit jaar voor het eerst ook huiszwaluwen gesignaleerd. Die vallen echt op door hun zwarte jas en witte bef, keurig in het pak. Ondertussen lijken een paar puttertjes samen met de merels goede huisvesting te hebben gevonden in de veldesdoornhaag. Na het snoeien en bijwerken vorig jaar geeft die nu veel beschutting. Het echte meigevoel komt als de gekraagde roodstaart weer arriveert. Zo'n mooi, klein en markant vogeltje. In de vlucht altijd herkenbaar aan de rossige staart, druk in de weer, komt soms dichtbij maar dan wel altijd met glas ertussen. Zodra ik naar buiten stap, is ie meestal verdwenen. En het lijkt soms alsof ie van afstand merkt dat ik de camera pak, nooit gemakkelijk vast te leggen. Des te leuker is het als het dan toch lukt om het zwarte petje en het witte oogstreepje in beeld te krijgen. En terwijl de gekraagde roodstaart hard werkt aan de inrichting van het nest, wordt - zeker na een paar warme dagen - het groen al weer wat minder fris. De weiden zijn grotendeels gemaaid en kleuren geel groen, terwijl meidoornstippelmot de frisheid van de meidoorn overdekt met wollige spinsels. De eerste voortekenen van het einde van de meimaand er al weer.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
AuthorIn september 2012 ben ik (Lieke) gestart met de Natuurgidsencursus. Een van de opdrachten is het 'adoptieterrein'. Als terrein heb ik ons erf en de directe omgeving gekozen. Wekelijks volg ik wat er op het terrein tijdens de seizoenen verandert, welke dieren er zijn en hoe de beplanting zich ontwikkelt. Wat ik zoal tegenkom, lees je hier. De cursus heb ik - met succes - afgerond, de blog blijft. Archives
December 2017
Categories |