1/19/2016 0 Reacties SneeuwpretHeerlijk, na de ijzel en een wat natte week, zaterdag echte sneeuw. Bleef het overdag nog niet lang liggen, 's nachts had zich toch echt een witte deken gevormd. Een dun dekentje weliswaar, maar genoeg om het landschap de winterse touch te geven. Dat in combinatie met een mooi zonnetje in de ochtend maakt alles extra mooi op de zondag voor blue monday. 's Ochtends gelijk lekker met de honden naar buiten en wandelen door de sneeuw. Vooral Jurre moest zijn neus de hele tijd in de sneeuw duwen en liep rond met een snor van sneeuw. In de boomgaard zag het er ook mooi uit met de tuintafel en de appels in de sneeuw. Wat opvalt is dat dit jaar de vogels niet in grote getale op de appels afkomen. Waarschijnlijk is er tot nu toe nog teveel ander spul om te eten. Ze zitten wel bij de pinda's en de vetbollen. Mooi is dat de meesjes meestal uit de vetbollen pikken, terwijl de vinkjes daaronder op de grond scharrelen om te kijken of ze nog wat losse zaadjes vinden. Die zie je veel minder echt aan de vetbollen hangen. De kramsvogel is er nog steeds in zijn eentje en heeft nog geen versterking uit het oosten gekregen. Blijkbaar is daar nog wat extra kou voor nodig. Voor ons was deze zondag een mooie gelegenheid om even een ritje te maken met de paarden op de Fryske Dyk. Met Hrafnhetta nog rustig aan na het herstel van haar hoefproblemen, Kylja had er enorm veel zin in en töltte vrolijk over het pad. Hoefafdrukken in de sneeuw, snuivende paardjes die die sneeuw ook wel erg leuk vonden, echt genieten. Hrannar vond het allemaal best en stond ondertussen lekker van de kuil te genieten. Een korte indruk van Kylja: https://www.youtube.com/watch?v=eR_EIUuWRjc&feature=youtu.be. Bowie vond wel dat ie dat gebeuren op dat pad moest begeleiden. De komende dagen blijft er nog vorst en mogelijk komt er nog wat sneeuw. Altijd goed om ook insecten en dergelijke weer wat terug te dringen.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
AuthorIn september 2012 ben ik (Lieke) gestart met de Natuurgidsencursus. Een van de opdrachten is het 'adoptieterrein'. Als terrein heb ik ons erf en de directe omgeving gekozen. Wekelijks volg ik wat er op het terrein tijdens de seizoenen verandert, welke dieren er zijn en hoe de beplanting zich ontwikkelt. Wat ik zoal tegenkom, lees je hier. De cursus heb ik - met succes - afgerond, de blog blijft. Archives
December 2017
Categories |