6/24/2014 0 Reacties ZomersDe langste dag, de kortste nacht: alweer voorbij, dus nu is het officieel zomer. De dagen waren (zijn) echt lang, zelfs tegen half twaalf 's avonds was het nog niet volledig donker. Dat was vooral goed te zien door het vaak heldere weer van de afgelopen weken. Hoewel geen hoogzomer, wel heel aangenaam met veel zon en maar af en toe een buitje. Ideaal weer voor de bouw van de nieuwe schuur. Het leek ook ideaal weer voor het binnenhalen van gras, in de vorm van kuil of hooi. Overal om ons heen waren de boeren weer ongelooflijk druk, vaak tot het écht donker was, de maai- schud- en persmachines als brommende beesten op het land. Helemaal droog binnenhalen is helaas lang niet altijd gelukt, af en toe kwam er toch een buitje over heen. Om ons heen zijn de meeste weilanden - agrarisch en natuur- nu weer kaal. Dat geeft gelijk een ander gezicht, op veel plekken is het uitzicht ruimer en de kleur veranderd.
Ondertussen zijn allerlei jonge vogels al uitgevlogen of in oefening. In deze tijd zie je altijd veel vogeltjes laag bij de grond (en dus niet alleen de zwaluwen bij vochtig weer). Als ze net bezig zijn met uitvliegen lukt het vaak niet om al heel lang op hoogte te blijven. Bij de haag van Spaanse aak wordt nog steeds driftig in- en uitgevlogen, naast een aantal merels zitten er nog wat kleinere vogeltjes, ik vermoed tuinfluiter, boomkruiper en de gekraagde roodstaart. Ook de juffers zijn nog steeds in groepen aanwezig, in het hoge gras of in de bloementuin. Bij de poel zit op dit moment niet veel, waarschijnlijk omdat we daar kort geleden hebben gemaaid. Toen ik gisteren op zoek ging naar de juffers kwam ik een groter exemplaar tegen uit dezelfde orde van libellen: in dit geval een platbuik. De orde van de libellen bestaat namelijk uit twee ondersoorten, de juffers en de echte libellen. Die laatste zijn ten opzichte van de juffers robuuster en breder in het achterlijf en hebben de vleugels meer uitgespreid. Deze platbuik liet dat allemaal netjes zien. Hij behoort tot de familie van de korenbouten, wat weer te zien is aan de driehoekige zwarte vlekken bij de vleugelaanzet. Het is duidelijk een wat jonger mannelijk exemplaar. Wel blauwe berijping, maar niet volledig en nog gele zomen langs de segmentranden. Zo'n jong imago kan ver van het water vliegen (relatief best een afstand van de poel naar de bloementuin) en ook de aanwezigheid op een 'uitkijkpost' hoort bij zijn gedrag. Toch goed dat ik dit jaar de uitgebloeide zaaddozen van de Phlomis heb laten zitten.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
AuthorIn september 2012 ben ik (Lieke) gestart met de Natuurgidsencursus. Een van de opdrachten is het 'adoptieterrein'. Als terrein heb ik ons erf en de directe omgeving gekozen. Wekelijks volg ik wat er op het terrein tijdens de seizoenen verandert, welke dieren er zijn en hoe de beplanting zich ontwikkelt. Wat ik zoal tegenkom, lees je hier. De cursus heb ik - met succes - afgerond, de blog blijft. Archives
December 2017
Categories |